Day 15: it's getting hot out here

Vandaag was het nog warmer. En nog veel warmer dan dat ik ooit heb gevoeld in Nederland. Het was niet benauwd, maar de zon brandde gewoon als een gek en maakte je binnen no-time rood in plaats van bruin. ’s Ochtends gingen Leon en Sander naar de Super U, op de fiets, om onze boodschappen te halen, ze hadden immers de hele voorraadkast de vorige avond nog leeggegeten. We gaven ze 20 euro mee en hadden verwacht dat dat allemaal werd opgemaakt, maar nee hoor. Ze kwamen netjes met 11 euro terug en ook nog precies wat we hadden gevraagd om te kopen. (Als jullie dit lezen, nog een keertje heel erg bedankt! Was het super lief om voor ons naar de supermarkt te gaan) Sander had nog ijsjes gekocht, van zijn eigen geld, maar die kwamen uiteindelijk bij ons in de vriezer. De ramen houden we overdag gewoon open, ook als we weg zijn. Onze caravan staat pal in de zon, dus ramen dicht is niet echt uit te houden. Enige nadeel is wel dat onze kast vol snoep en chips boven het raam zit, en die jongens dus precies door het raam bij het kastje kunnen. Beetje jammer dit.
Na de knutselclub gingen we koken, en dit keer maakten we wraps. Iedereen vond het lekker en dus was het weer een geslaagde maaltijd. Ik begin steeds meer te geloven dat we wel kunnen koken haha.
Na het eten moesten we super snel de auto weer in, want om 2 uur gingen we kanoën. Ze hebben hier op de camping twee keer per week activiteiten waar ze dan mensen heen brengen. Een organisatie regelt alles, en de camping zorgt er dan voor dat ze volle groepen krijgen. Wij kozen om te gaan kanoën. (Volgens mij heb ik dit al eerder vertelt, maar maakt ook niet uit). Het was super warm op het water en op de terugweg naar het meer konden we wel voelen dat we onze spierballen getraind hadden. We konden gewoon niet meer en moesten nog 200 meter pedelen. Toen we eindelijk een paar meter vanaf het strandje kwamen en helemaal nat waren gegooid door alle anderen die het blijkbaar leuk vonden om de ‘meiden’ nat te gooien ‘want die konden er toch niets van’, kwamen Leon en Sander er ook nog even aanrennen om onze kano om te gooien, middag compleet. Kanoën ging overgens best goed, we gingen soms best snel, maar omdat er mensen waren die liever gingen kanoën met 2 kano’s aan elkaar, moesten we steeds stoppen en wachten. Minder leuk en brandend in die zon, waar geen schaduw te vinden was, maar wel gezellig!
Na het kanoën gingen we met Ankie, Leon en Sander op een band achter een speedboot. Ze hadden het allemaal al eens eerder gedaan, behalve wij. Toen ik daar eenmaal stond om te wachten op de ‘disk’ die achter de speedboot gekoppeld moest worden, vond ik het super eng. Ankie, Susan en ik gingen op 1 disk en de jongens op de andere. Even voor de mensen die geen disk kennen: een disk is een soort schijf waar je met z’n vieren om kunt liggen. Aan de voorkant zaten voor iedereen twee handvaten en die moesten er voor zorgen dat je er niet vanaf vloog, als we over het water heen gingen. Eenmaal liggend op de disk gierden de zenuwen door mijn lichaam. Ik zag mezelf bij de eerste bocht al van die disk afvliegen. Die man trapte het gaspedaal in en daar gingen we, achter de speedboot aan het water op. En het was super leuk. Die zenuwen verdwenen bijna gelijk toen we het water op gingen en lachen was het enige nog dat ik kon doen. De disks vlogen omhoog, ik hing er soms half naast, onze armen deden super veel pijn en bij elke bocht lieten mijn handen steeds iets meer los. Op het eind maakte hij nog even een grote bocht, met super veel snelheid en toen vielen Susan en Leon van de disks af. Mijn armen deden pijn, maar spijt had ik niet. Het was echt super leuk, dus sowieso een aanrader voor iedereen!
Na 3 uur lang bij het meer te hebben geweest moesten we het verkoelende water inruilen voor de verhitte bar en keuken. We moesten weer leuk bardienst draaien! Rond een uur of 8 waren we weer klaar, heel druk was het niet, alleen super warm. Een glas pakken was eigenlijk al teveel. ’s Avonds ging ik verder met maken van reisverslagen en ohja, afwassen hebben we ook nog gedaan. Het zwembad hebben we vandaag niet gezien, geen tijd voor en het meer was even genoeg voor ons. Tegen een uur of 10 kwamen Leon en Sander helpen het gekochte eten op te eten en van de buurvrouw kregen we een fles wijn, die ook binnen no-time op was. Blijkbaar is het gooien met eten leuk en lag het keiharde stokbrood, in stukjes, binnen een paar minuten door het hele gras heen. Daarna kwam het pak met koekjes, en ohja, snoepjes moeten we ook niet vergeten. Leon en Sander hebben elkaar nog wat blauwe plekken geslagen en toen de bierflesjes ook nog voor de helft werden leeggegooid was ook echt bijna alles op.
Tegen half 2 hebben we alles naar binnen gedaan, niets opgeruimd (de schade konden we vrijdagochtend bekijken) en liepen voor de laatste keer langs het toiletgebouw die avond. Sander verliet de camping de volgende ochtend om 8 uur, dus hem zagen we niet meer terug. Onze wekker gaat om half 9, en dat vinden we vroeg genoeg. Internet was er inmiddels uitgegooid want het warme weer verlaat Eguzon, en maakt plaats voor een storm.
Wij duiken ons bed en om ons voor te bereiden op nog een keertje knutselclub, de laatste voor het weekend. Zaterdag of Zondag komen twee meiden ons helpen, die ons volgende week ook aflossen. Nog 1,5 week te gaan en dan zitten wij alweer in de bus naar Nederland.
Tot morgen en slaaplekker!
Margot en Susan