Day 21: A Nightmare Part II

Vol goede moed liepen we vanochtend naar de animatieruimte toe, een lijstje afwerken, zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Blijkbaar wel. Susan en ik hielden ons mond en gingen het lijstje verder afwerken, het duurde echter niet lang voordat één van ons wel wat moest zeggen. Nadat we alles gelukkig hadden opgelost, en het net voor half 11 allemaal klaar stond kon de knutselclub beginnen. En wat was het een bende, kwam natuurlijk door die kinderen, dat ontken ik ook niet, maar dat betekende wel we niet vroeg vrij waren. Om 12 uur waren we dan ook pas klaar daar en konden we weer naar de tent. Ik ben in de tussentijd snel even naar de bakker geweest en daarna heb ik het verslag van een dag eerder afgemaakt. Om 1 uur zaten weer aan de hotdog, het vaste eten op woensdag, en wel op de Franse manier natuurlijk. Ik doe het wel een keertje voor als ik weer terug ben ik Nederland, je verklaart ons voor gek, maar oké, dat kunnen we aan.
Na het middageten hebben we een was afgegeven aan Aukje en hadden we een massage bij Donna. Ik kon om half 3 en Susan half 4, een massage van drie kwartier, wat heerlijk was dat. Ze was super lief en stelde ons helemaal op ons gemak. Onze rug, nek en schouders werden gemasseerd en na drie kwartier had ik het gevoel dat ik sliep. Pfff, wat lekker was dat. Jammer dat we het niet nog een keertje kunnen doen, dit is voor herhaling vatbaar.
Na het masseren gingen Anke en Eva flessenvoetbal organiseren, ik lag nog brak op een handdoek, meer kon ik ook niet doen, maar ik zou zo wel een keertje komen kijken. Ik zag ze echter steeds niet langskomen om naar het sportveld te gaan en na een kwartiertje zag ik dat ze nog bij de animatieruimte zaten, alleen. Geen kinderen, alleen flessen om het spel te gaan spelen. Ik snap niet hoe ze het voor elkaar hebben gekregen, maar geen kinderen met een spel mee laten doen als een camping vol zit, kan dus toch nog. Uiteindelijk zag ik na een halfuurtje 5 kinderen bij het sportveld staan, en dus kon het spel beginnen.
Na drie kwartier gingen we ook maar even kijken, en wat een chaos was het op het sportveld.. Al driekwartier zou het spel aan de gang moeten zijn, maar het eerste spelletje moest nog beginnen. Flessenvoetbal, ain’t that hard right? Het duurde nog geen kwartier totdat Susan en ik gingen helpen, maar ook uiteindelijk weg liepen. We gingen eten en daarna moesten we alweer bij de bar zijn. Halfuurtje eerder dan normaal, in verband met het pannenkoeken bakken. Susan en ik moesten er vandaag aan geloven: pannenkoeken bakken en geen bardienst, en thank god het ging nog goed ook. Ik weet niet hoeveel we er hebben gebakken, dat moeten we nog even afwachten, maar zeker weten genoeg.
Om half 9 konden we eindelijk stoppen en zelf wat pannenkoeken eten, gezellig samen met Ankie. Anke en Eva moesten echter bar draaien, maar hadden ook een spel om half 9. De kinderen kwamen binnenstromen en de meiden waren nog niet klaar. Uiteindelijk heeft Aukje de bar overgenomen zodat de meiden het spel konden gaan uitleggen. Tegen kwart over 9 gingen Susan en ik nog even kijken, maar liepen we daarna ook door naar de douches. De olie van de massage zat nog op m’n lichaam en in mijn haar, en dat moest er nog wel even uit..
En nu zitten we dus weer voor te tent, het word kouder en de muggen beginnen ook voor mn beeldscherm te vliegen. Overal is het al donker, het enige licht komt nu van mijn laptop af. Morgen gaan we een cultureel dagje met Daphne tegemoet. We gaan naar het verbrandde dorp, een dorp dat is plat gebrand in de tweede wereldoorlog, maar waarvan alles nog is bewaard. De moeite waard, word hier gezegd, dus we gaan dat zeker nog even bekijken. Even geen spellen en bardienst, alleen de knutselclub, ook wel eens lekker. Ik ben helemaal kapot, na die massage was ik het liefst gaan slapen, maar goed, werken gaat hier voor. Overal trouwens, naja niet bij iedereen.
Tot morgen & slaaplekker!
Liefs, Margot en Susan