Heenreis

Als eerste iedereen super bedankt voor de 'veel plezier/have fun' berichtjes, echt super lief allemaal!
Ik 'Margot' schrijf dit verslag, suus is te druk om msn te installeren, fristi op te drinken, en films te downloaden, wat een werk ook allemaal.

De reis begon al goed, en dan vooral tijdens onze 'beenstrek-momentjes'. In de auto sliepen we non-stop, in Nederland hadden we alleen maar files waar enge mensen je gingen aankijken, tijd voor slaapuurtjes dus.
Bij de eerste stop kreeg ik bij de wc's 2x een 0,50cent bonnetje in plaats van 1. *ketjing* winsttt gemaakt. En die wc's waren nog schoon, phoe wat een luxe. Niet dat we dat door hadden, maar goed, achteraf gezien was het super schoon.
Bij de tweede stop, in Frankrijk, net voor Parijs was allesss anders. De wc's waren verschrikkelijk en er hing een super vieze wc lucht, je weet wat ik bedoel, hoop ik. Ook was er wifi, maar natuurlijk niet voor ons, dramaaaa. En er waren twee kinderen die ons heel erg op de zenuwen werkten. M'n opa heeft nog geroepen: 'oprotten' 'nu opgedonderd' (op een manier waar kinderen van 6 niet van afschrikken, beetje jammer) maar hielp allemaal niets, en dat terwijl wij animatiewerk gaan doen.. En het werd nog erger toen we de auto instapten. Susan opeens helemaal histirisch, want ik had een spin op me lopen. Toen ik erachter kwam dat die spin ook op mijn wang liep, begon ik ook te gillen, maar Susan wou hem er niet afhalen natuurlijk. Nadat ik hem er ZELF heb afgehaald, viel die spin natuurlijk net op een plek waar wij hem niet konden doden, en slapen terwijl er een spin op de achterbank loopt, no way. Met rietjes van chocolademelk pakjes hebben we hem nog proberen te pakken, maar wat zijn die beesten snel! Uiteindelijk hebben we met zakdoekjes (goede improvisatie) het gat dichtgemaakt waar die spin was ingevallen en toen konden we weer verder gaan slapen. We werden echter weer wakker in Parijs. Mijn opa wou perse de peripherique over (vertaling: het is een 'snelweg' rondom het centrum van parijs, super druk, maar wel de kortste manier om er langsheen te gaan) en dus hebben we de eifeltoren, stadion (niet vragen welke) en sacre-qoeur ook nog even gezien. Even tussendoor wat uitleg over mijn opa; hij heeft een navigatie in zijn auto zitten, maar wil hem dus niet gebruiken. Iedereen word hier gek van, maar hij is gewoon eigenwijs (sorry opa). Dus toen waren we op die 'snelweg' en jahoor, we waren de weg kwijt... Ik weet het niet zeker maar ergens heb ik het gevoel dat ik sommige dingen 3x heb gezien. Navigatie kon gewoon aan, maar hij wist het uit zijn hoofd, zei hij. Ik heb me helemaal kapot gelachen met Suus in die auto. Die mensen daar rijden allemaal maar ergens heen en iedereen heeft wel een deuk in zijn auto zitten. En dan al die brommers nog, ze rijden overal en nergens, maarja makkelijk is het wel. Je komt overal super makkelijk langs.
Bij de derde stop moest mijn opa tanken. Moeilijker dan je denkt in Frankrijk, al helemaal als mensen gratis je ramen gaan wassen. Die jongen ging helemaal tegen mijn opa praten, mijn opa kan geen Frans dus hoe hij dat gesprek heeft gevoerd is me nog steeds niet duidelijk. Mijn oma snel alle ramen dicht. 'Stel je voor dat hij dit raam ook gaat doen, dan word alles hier ook nog nat', aldus mijn oma. Jammer genoeg vond hij het na de achterruit wel weer goed en stopte hij ermee, tja, voorruit nog steeds vies dus. In het restaurant had ik ein-de-lijk wifi, bijna tijd voor een feestje. Susan trouwens niet, wat ze niet helemaal had verwacht. iPhone - Blackberry 1-0.
De reis vanaf die stop naar de camping hebben Suus en ik bijna alleen maar geslapen, wat moet je anders doen tijdens een reis van 12uur?
Rond kwart over 8 kwamen we aan op de camping. Net als op de foto's van de site, gelukkig anders als de foto's van google maps. (Verschrikkelijk zijn die, dus niet kijken als je ze nog niet hebt gezien) We hadden nog niets gegeten, dus dat hebben we op de camping eerst gedaan. Eerst dachten we allebei; 'wtf waar zijn we nu beland', maar dat veranderde gelukkig al snel. Na het eten gingen we naar onze caravan en gingen we onze caravan inrichten. Toen hebben we opa en oma naar een b&b gebracht en zijn we zelf weer terug naar de camping gegaan. We zijn nog steeds druk bezig om alles neer te zetten. Susan heeft de voortent ingericht, met een zaklamp die het niet doet, en ik heb het bed opgemaakt. Wow, ja i know. We slapen trouwens samen in een bed waarvan we niet zeker weten of het een twee-persoonsbed is. Morgen maken we 2 aparte bedden in de caravan, hebben we alle ruimte, hopen we.

Wij gaan nog even film kijken, eten, drinken, totdat we ons oh-zo-grote bed induiken en morgen lekker kunnen uitslapen!
Fijne vakantie allemaal en we spreken jullie snel! (:
xxx Margot, en Susan natuurlijk.